تاریخچه زبان برنامه نویسی جاوا
زبان برنامه نویسی جاوا (Java Programming Language) یکی از زبان های برنامه نویسی شاخص در میان زبان های برنامه نویسی سطح بالاست، که در سال ۱۹۹۵ در شرکت سان مایکروسیستمز (Sun Microsystems)، و توسط جیمز گاسلینگ (James Gosling)، مایک شریدن (Mike Sheridan) و پاتریک ناتون (Patrick Naughton) ایجاد شد. هدف اولیه از ایجاد زبان برنامه نویسی جاوا، استفاده در تلویزیون های کابلی بود. اما به مرور، این هدف، تبدیل به ایجاد زبان برنامه نویسی همه منظوره ای شد، که قابلیت اجرا در سیستم های عامل مختلف را داشته باشد.
زبان برنامه نویسی جاوا، در ابتدا با نام بلوط (Oak) و سپس با نام سبز (Green) به عنوان یک پروژه توسط گاسلینگ و همکارانش در حال پیشرفت بود. اما نهایتا، آن ها به دلیل علاقه خاصی که به قهوه جاوا (Java یا Jawa) داشتند، این نام را برای زبان برنامه نویسی جدیدشان انتخاب نمودند. جاوا، نام جزیره ای است در اندونزی که نوع خاصی از قهوه محصول این جزیره است و به نام «قهوه جاوا» یا Java Coffee (یا Jawa Coffee) معروف است.
یک بار بنویسید، همه جا اجرا کنید
مهم ترین خاصیت و فلسفه وجودی زبان برنامه نویسی جاوا این است: یک بار بنویسید، همه جا اجرا کنید یا Write Once, Run Anywhere (به اختصار WORA). با استفاده زبان برنامه نویسی جاوا، برنامه های کامپیوتری، فقط یک بار نوشته می شوند و برای اجرا، نیازی به کامپایل مجدد آن ها، برای سازگاری با سیستم های عامل و سخت افزارهای مختلف نیست. از این رو، این زبان برنامه نویسی، در عرض چند سال، رشد بی نظیری را داشت و هم اکنون، به عنوان اصلی تری زبان در توسعه برنامه های مربوط به سیستم های شبه کامپیوتری مورد استفاده است.
از سال ۱۳۹۵ تا کنون، برنامه های نوشته شده به زبان جاوا، در سیستم های عامل مختلف و در ماشین های مشابه با کامپیوتر (مانند پرینترها، دستگاه های خودپرداز، پارک مترها، دوربین های مداربسته، گوشی های تلفن همراه، مودم ها، روترها، دستگاه های پرداخت عوارض و …) به وفور مورد استفاده واقع شده اند، تا جایی که با آمار مربوط به سال ۲۰۱۴، هم اکنون بیش از ۳ میلیارد دیوایس (ماشین) از جاوا استفاده می کنند. از این نظر، زبان برنامه نویسی جاوا، رکورد دار است و دارای بیشترین تنوع محیط اجرا، در میان زبان های برنامه نویسی است.
در واقع، برنامه های نوشته شده به زبان جاوا، در هنگام کامپایل شدن به یک زبان میانی (Intermediate Language) ترجمه می شود که اصطلاحا به آن بایتکد (Bytecode) گفته می شود، و محتوای آن، در فایل هایی با پسوند class ذخیره می شوند. برنامه های ترجمه شده به بایت کد، مستقل از معماری کامپیوتر و بر روی هر سیستم عاملی قابل اجراست. چرا که برای هر سیستم عاملی، یک برنامه اجرا کننده موسوم به ماشین مجازی جاوا یا Java Virtual Machine (به اختصار JVM)، توسط سازندگان جاوا پیاده سازی شده است و این امکان را فراهم می آورد که بایت کد به صورت یک برنامه کاربردی تحت سیستم عامل مقصد، اجرا شود. این مشابه با الگویی است که در چارچوب کاری دات نت مایکروسافت (Microsoft .NET Framework) و زبان میانی مایکروسافت (MSIL) پیاده سازی شده است.
کاربردهای زبان برنامه نویسی جاوا
به طور ویژه، پس از معرفی سیستم عامل اندروید (Android) برای تلفن های همراه هوشمند و تبلت ها، و معرفی جاوا به عنوان اصلی ترین زبان توسعه برنامه های تحت اندروید، اقبال عمومی به استفاده از آن، بیشتر شد و این زبان جایگاه ویژه تری در میان سایر زبان های برنامه نویسی به دست آورد. از طرفی، برنامه های علمی و فنی بسیاری نیز، با استفاده از جاوا پیاده سازی شده اند که کاربردهای فراوانی در حوزه های مختلف صنعت و پژوهش دانشگاهی دارند. از این میان، می توان به نرم افزار وکا (WEKA) اشاره نموده که ابزاری برای داده کاوی است و به صورت کامل در زبان برنامه نویسی جاوا پیاده سازی شده است.
گذشته از پیاده سازی برنامه های کاربردی برای اجرا در کامپیوترها و موبایل های هوشمند، بسیاری از وبسایت ها، از امکانات موجود در جاوا، برای پیاده سازی ساختار دینامیکی استفاده نموده اند و امروزه، جاوا با استفاده در بیش از ۱۴ درصد از کل وبسایت های دنیا، پس از PHP پرکاربردترین زبان برنامه نویسی در عرصه برنامه نویسی وب و پیاده سازی وبسایت های پویاست.
